Niedziela nie pozwalała na przesiadywanie w domu. Jak tylko małżonka wróciła ze szkoły, padło pytanie: Idziesz na rower?
Oznaczało to tylko jedno. Idę na rower. Bez konkretnego planu ruszyłem na pólnoc.
Gruszczyn, Kobylnica, Wierzenica. Zapach lasu i spoglądanie w lewo podsunęło mi myśl: Puszcza Zielonka
Ale żeby było z wiatrem to popedałowałem asfaltem to Wierzonki i tam w lewo na Mielno i dopiero w las.
Jeżdżenie po krzaczorach ma swój klimat. Jak już człowiek raz spróbuje to nie ma zmiłuj.
Nawet kiepska nawierzchnia nie zniechęci.
Tak sobie rozmyślając mijałem kolejne drzewa, krzewy, górki i dołki. Wszechobecna cisza zakłócana tylko oponami.
Gdzieniegdzie ptaszek zakwilił albo inny gryzoń przebiegł i nic poza tym.
W miarę zbliżania sie do Dziewiczej Bazy ruch jakby sie zwiększył. Kijkowicze, spacerowicze, biegacze a na rowerze tylko ja.
Jak już Dziewicza to kilka podjazdów bo jakże by inaczej. Ech po zimie jeszcze trochę grawitacja przeszkadza.
Killer w dół i od samego patrzenia w kierunku szczytu sie odechciewało. Nie dziś.
Na otarcie lez zrobilem mu fotkę:



Więcej zdjęć nie mam bo jak sie w tamtych terenach jeździ to szkoda się zatrzymywać na robienie zdjęć.
Jak zaczniesz kręcić na wjeździe do puszczy to ciężko przestać dopóki z niej nie wyjedziesz.
W związku z porą poźnoobiadową drogą przez Kicin, Mechowo i Gruszczyn do domu.
Szybka kosmetyka roweru i koniec.

Palcem po mapie:

Pokaż trasę GPS

Sobota rano, start.
Plan był na około 60 km, żeby na obiad zdążyć. Na obiad zdążyłem ale po 70 km.
Postanowiłem wyruszyć w niezbyt lubiane przeze mnie części Wielkopolski. Południowo-zachodnie tereny pod Poznaniem
nie kuszą za bardzo ponieważ tam ciągle wieje. Tym razem nie było inaczej.  Ale słońce rekompensowało wiatr.
Ze Swarzędza przez Kobylepole na Franowo, pod wiaduktem i Pokrzywnem do A2. Okazało sie, że w kierunku zachodnim istnieje wzdłuż autostrady bardzo sympatyczna dróżka, niestety trochę podmokła.


Dojechałem nią do przejazdu kolejowego na Minikowie i po drugiej stronie A2 pierwsza posesja w starym stylu:



Dalej na zachód już po południowej stronie autostrady do Starołęckiej i w lewo wzdłuż Warty przez Czapury, Wiórek na Rogalin.
We Wiórku Warta spotkała się ze mną przy trasie:



Po drodze kolejna budowla nie z epoki obecnie obowiązującej:



Kolejno Rogalinek, Rogalin i Kórnik gdzie szczęśliwie można było juz opuścić trasę 431, która mimo soboty
obfitowała w auta i przydrożne stanowiska relaksu wątpliwej świeżości. ;-)

W Kórniku dogonili mnie szosowcy, pomachali i pojechali a ja w kierunku domu.
W związku z tym, że mój kierunek się zmienił, wiatr zaczął mi pomagać i tak sobie razem jechaliśmy w tym samym kierunku.
Skrzynki, Borówiec, kładka rowerowa w Robakowie i polna droga na Tulce.
Z zadumy wyrwał mnie okrzyk ptaszysk zwiastujących wiosnę. Trochę ich przeleciało nade mną więc obawy
przed obsraniem stały się dość natarczywe.



Sczęśliwie ptaki były łaskawe i nic od nich nie dostałem. Pozwoliło mi to zebrać siły na finisz mojej trasy.
Polną drogą do asfaltowego wiaduktu nad A2 i ponownie polną drogą do Tulec.
Tam już asfaltem przez Garby, Zalasewo, Nową Wieś, wiadukt i do domu.

Trasa mało zróżnicowana, łagodna ale wiatr trochę przeszkadzał. 

Palcem po mapie:

Pokaż trasę GPS

Stało się.
Po ponad miesiącu udało się wyprowadzić maszynę i jechać.
Pogoda dopisała, lekki wietrzyk, delikatne chmurki.

Nadarzyła się w końcu okazja, żeby sprawdzić efekty moich wymian.
Okazało się, że wszystko działa jak należy, Nawet lepiej.

Zamysł jazdy po suchym zniknął po paru minutach i w las

Pierwsze spotkanie w lesie to zielińskie pszczółki. U nich cisza, śpią jeszcze.


Potem wąwozami w kierunku ujścia Cybiny do jeziora Swarzędzkiego



i wciągające torfy



Kilka piaszczystych górek i przez Dolinę Cybiny, Gortatowo na Łowęcin.
Tam kilka prostych, żeby zgubić błotko z kół. Chwila oddechu i sesja:

Komin elektrociepłowni Karolin - działa


Obserwująca mnie sterta obornika:



I czekająca mnie droga:



Niestety wiatr postanowił sie odezwać i ostatnie kilka kilometrów trzeba było 
mocniej deptać. Pomimo, że tylko 17 km, to błotka ładnie upstrzyły rower, wiec i on zadowolony.

Palcem po mapie:

Pokaż trasę GPS